بهترین سن برای شروع یادگیری زبان انگلیسی در کودکان
شروع یادگیری زبان انگلیسی در دوران کودکی یکی از دغدغههای بسیاری از والدین است. همه ما میدانیم که آموزش زبان در سنین پایین میتواند اثرات مثبت فراوانی داشته باشد، اما اینکه دقیقاً چه سنی برای آغاز مناسبتر است، به عوامل متعددی بستگی دارد. در این مقاله، به بررسی بهترین سن شروع یادگیری زبان انگلیسی برای کودکان و نکات مهم در این زمینه میپردازیم.
بهترین سنین برای شروع یادگیری زبان انگلیسی
در مورد زمان مناسب برای شروع یادگیری زبان دوم، دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. این بازههای سنی میتواند راهنمای خوبی باشد:
از تولد تا ۳ سالگی
در این سن، کودک با سرعت زبان مادری را میآموزد و اگر همزمان در معرض زبان دوم نیز قرار گیرد، میتواند هر دو زبان را به طور طبیعی و بدون تلاش خاصی یاد بگیرد. حتی شنیدن زبان دوم در این سن میتواند کودک را با آواها و آهنگ زبان آشنا کند.
بین ۳ تا ۵ سالگی
این بازه به عنوان “دوره طلایی” یادگیری زبان دوم شناخته میشود. در این سنین، مغز کودک همچنان در حال رشد و شکلگیری است و بدون تلاش زیاد میتواند زبان دوم را نیز یاد بگیرد. بسیاری از کارشناسان این دوره را بهترین زمان برای شروع زبانآموزی میدانند، چرا که کودک به صورت خودجوش به زبان جدید علاقهمند میشود.
۵ تا ۷ سالگی
اگرچه این دوره پس از دوران طلایی است، اما کودکان در این سنین هنوز هم انعطافپذیری مغزی خوبی دارند. بازیها و فعالیتهای خلاقانه در این سنین، روشهای بسیار موثری برای آموزش زبان انگلیسی به شمار میآیند. کودکان از این سن به بعد به راحتی میتوانند زبانها را از هم تفکیک کنند و تفاوتهای آنها را تشخیص دهند.
۷ سالگی به بعد
بعد از ۷ سالگی نیز امکان یادگیری زبان دوم وجود دارد، اما ممکن است به تلاش بیشتری نسبت به سنین پایینتر نیاز باشد. با این حال، ۷ تا ۱۰ سالگی نیز زمان مناسبی برای آموزش زبان انگلیسی محسوب میشود و میتوان آموزش را با برنامهریزی دقیقتر دنبال کرد.
اهمیت یادگیری زبان در کودکی
در سالهای نخست زندگی، مغز کودکان در حال رشد است و به راحتی زبان جدید را جذب میکند. کودکان به دلیل انعطافپذیری مغز در این سن، میتوانند زبان دوم را به شکل طبیعی و بدون زحمت خاصی یاد بگیرند. این ویژگی منحصر به فرد موجب میشود که یادگیری زبان دوم در این سنین، نه تنها مهارتهای زبانی را تقویت کند، بلکه حتی در بهبود زبان مادری نیز مؤثر باشد. به طور کلی، کودکان زیر ۷ سال زبان را بهصورت طبیعی و بدون نیاز به آموزش رسمی فرا میگیرند.
روشهای آموزش زبان انگلیسی متناسب با هر دوره سنی
هر دوره سنی نیازمند رویکرد و روش خاصی برای یادگیری زبان است. در زیر برخی از روشهای مناسب برای هر دوره آورده شده است:
۱. از تولد تا ۳ سالگی
- شنیداری: پخش آهنگها و داستانهای انگلیسی کمک میکند کودک با آواهای انگلیسی آشنا شود.
- محیط دو زبانه: اگر والدین یا اطرافیان به زبان انگلیسی تسلط دارند، صحبت با کودک به این زبان میتواند باعث شود که زبان را به صورت طبیعی فرا بگیرد.
۲. ۳ تا ۵ سالگی
- بازیهای زبانی: بازیها و فعالیتهای شاد و سرگرمکننده برای کودکان جذاب هستند و آنها را به یادگیری زبان علاقهمند میکنند.
- کارتون و برنامههای آموزشی: محتوای تصویری مانند کارتونها برای کودکانی که توانایی تمرکز بر محتوای تصویری را دارند، بسیار مفید است.
۳. ۵ تا ۷ سالگی
- داستانخوانی و قصهگویی: داستانهای انگلیسی و کتابهای تصویری به کودکان کمک میکنند تا واژگان بیشتری را یاد بگیرند و دامنه واژگان خود را گسترش دهند.
- فعالیتهای گروهی: آموزش به صورت گروهی با همسالان باعث میشود که کودک مهارتهای گفتاری خود را تقویت کند.
۴. ۷ سالگی به بعد
- کلاسهای آموزشی و مدرسه: از این دوره به بعد میتوان از کلاسهای زبان با برنامههای رسمی و ساختاریافته استفاده کرد.
- نرمافزارها و اپلیکیشنهای آموزشی: اپلیکیشنها و نرمافزارهای آموزشی طراحیشده برای این سنین، میتوانند به تقویت یادگیری کودک کمک کنند.
تاثیر سن بر نحوه یادگیری زبان انگلیسی
شروع یادگیری زبان دوم در سنین پایین مزایای خاصی را به همراه دارد:
- تلفظ طبیعی: کودکانی که از سنین پایین زبان دوم را یاد میگیرند، معمولاً تلفظ و لهجهای شبیه به افراد بومی پیدا میکنند. این قابلیت به دلیل انعطافپذیری مغز آنها در سنین پایین است که امکان تقلید دقیق آواها را فراهم میکند.
- یادگیری گرامر به صورت خودکار: کودکان در سنین پایین بدون نیاز به آموزش گرامر و ساختار زبان، آن را به شکل طبیعی یاد میگیرند. این ویژگی باعث میشود که نیاز به آموزش رسمی گرامر در این سنین کاهش یابد.
- افزایش اعتماد به نفس: یادگیری زبان انگلیسی از کودکی موجب میشود که کودک با اعتماد به نفس بیشتری در جمعهای مختلف حضور یابد و راحتتر به زبان انگلیسی صحبت کند.
قبل از ۱۸ سالگی یک زبان جدید بیاموزید
اگرچه پس از ۱۸ سالگی، توانایی برای یادگیری زبان جدید ممکن است به سطح زبان مادری نرسد، اما افراد همچنان میتوانند با سرعت بالایی در این مهارت پیشرفت کنند. جاش تننباوم، استاد دانشگاه MIT در علوم شناختی، بیان کرده است که تشخیص اینکه این موضوع به عوامل زیستی مرتبط است یا فرهنگی و اجتماعی، کار آسانی نیست. به عنوان مثال، در جوامع غربی، افراد اغلب پس از ۱۷ یا ۱۸ سالگی خانه را ترک میکنند تا وارد دنیای کار شوند یا برای حرفه خود آموزش تخصصی ببینند. این تغییرات میتواند بر روند یادگیری آنها تأثیر بگذارد.
باید در نظر داشت که گرچه یادگیری زبان جدید در بزرگسالی چالشبرانگیزتر است، اما همچنان امکانپذیر است. بر اساس تحقیقات، بهترین زمان برای یادگیری زبان جدید، از جمله انگلیسی، قبل از ۱۰ سالگی است. در این مسیر، والدین میتوانند از راهنمایی و کمک متخصصان بهرهمند شوند، چرا که آموزش زبان به کودکان به روشها و رویکردهای خاص خود نیاز دارد که متفاوت از روشهای آموزش بزرگسالان است
مزایای آموزش زبان از سنین پایین برای کودکان
آموزش زبان به کودکان از سنین پایین مزایای بیشماری دارد که تأثیرات مثبت آنها تا سالها در زندگی فرد باقی میماند. یکی از مهمترین فواید این کار، تقویت مهارتهای ذهنی و شناختی است. کودکان با یادگیری زبان جدید، مغز خود را در معرض چالشهای مختلفی قرار میدهند که این امر به رشد قدرت تمرکز، حافظه و حل مسئله کمک میکند. همچنین، یادگیری زبان دوم در سنین پایین باعث میشود کودکان انعطافپذیری بیشتری در تفکر داشته باشند و با دید بازتری به دنیا نگاه کنند.
از سوی دیگر، کودکان نسبت به بزرگسالان با سرعت بیشتری میتوانند تلفظهای صحیح و ساختارهای زبانی را یاد بگیرند. در این دوره حساس از رشد، مغز بهطور طبیعی آماده پذیرش صداها و الگوهای زبانی متفاوت است، که به کودک کمک میکند مهارتهای زبانی خود را به طور طبیعی و بدون فشار فرا گیرد.
یادگیری زبان دوم همچنین فرصتهای اجتماعی جدیدی را برای کودکان ایجاد میکند. آنها با آشنایی با فرهنگهای مختلف و ارتباط با افراد جدید، اعتمادبهنفس بیشتری پیدا میکنند و مهارتهای ارتباطی آنها تقویت میشود. به علاوه، داشتن دانش زبانی بیشتر از یک زبان در آینده، فرصتهای شغلی و تحصیلی وسیعتری را برای آنها به ارمغان میآورد و نقش مهمی در موفقیتشان ایفا میکند.
آیا کلاس زبان برای کودکان مفید است؟
بر اساس مطالعات مختلف، بهترین زمان برای یادگیری زبان انگلیسی پیش از ۱۰ سالگی است و بیشتر در سنین ۶ تا ۷ سالگی یا حتی به گفته برخی منابع مانند دانشگاه هاروارد، در سنین ۲ تا ۳ سالگی توصیه میشود. با این حال، هنوز هم اگر یادگیری زبان دوم قبل از نوجوانی و پیش از ۱۸ سالگی آغاز شود، افراد میتوانند به تسلط خوبی دست پیدا کنند.
اما پرسشی که مطرح میشود این است که والدینی که از سنین ۳ تا ۴ سالگی شروع به آموزش زبان دوم مانند انگلیسی به فرزندان خود میکنند، با چه انگیزهای دست به چنین تصمیمی میزنند؟ در واقع، این والدین با دیدگاه آیندهنگرانه خود، تلاش میکنند از ظرفیت بالای ذهن فرزندانشان در این سنین بهره ببرند. چراکه در سنین پایین، ذهن کودکان مانند ظرفی خالی است که میتواند اطلاعات را به خوبی جذب کند.
همچنین مطالعات نشان دادهاند که ویژگیهای مهمی مانند خلاقیت، قدرت تفکر، انعطافپذیری، هوش اجتماعی و تصمیمگیری از همین سنین پایهگذاری میشود. این خصوصیات فردی در کودکانی که از سنین پایین به یادگیری زبان انگلیسی پرداختهاند، به طور موثرتری رشد پیدا میکند و به بازدهی بیشتری میرسد.
هوش اجتماعی:
بررسیها نشان داده که کودکانی که زیر ۱۰ سالگی یادگیری زبان دوم را آغاز میکنند، علاوه بر موفقیت بیشتر در تسلط بر آن زبان، هوش اجتماعی بالاتری هم دارند. این کودکان روابط اجتماعی قویتری برقرار کرده و این توانایی موجب بهبود سطح دانش کلی آنها در سایر دروس مدرسه نیز میشود.
تلفظ و لهجه نزدیکتر به بومیها:
تحقیقات نشان میدهد کودکانی که پیش از نوجوانی، بهویژه در دوران کودکی، زبان دوم میآموزند، لهجهای نزدیکتر به بومیها پیدا میکنند و تلفظ آنها به افراد بومی زبان بسیار شباهت دارد. این یکی از دلایلی است که بسیاری از متخصصان توصیه میکنند یادگیری زبان انگلیسی تا حدود ۱۰ سالگی انجام شود، زیرا در این سنین، مغز کودکان همچنان در حال توسعه زبان مادری است و آمادگی بالایی برای یادگیری زبانهای دیگر دارد.
همچنین، آموزش زبان دوم در کودکی به هیچ وجه موجب اختلال در یادگیری زبان مادری نمیشود و خللی در آن به وجود نمیآورد.
دیدگاهتان را بنویسید