لایف گیم 5 » مقالات » تاریخچه زبان انگلیسی

تاریخچه زبان انگلیسی

تاریخچه زبان انگلیسی

زبان انگلیسی که امروزه به عنوان یکی از پراستفاده‌ترین زبان‌ها در جهان شناخته می‌شود، دارای تاریخچه‌ای طولانی و پیچیده است. این زبان از ریشه‌های باستانی خود در زبان‌های ژرمنی سرچشمه گرفته و تحت تأثیرات متنوعی از زبان‌های مختلف از جمله لاتین، نورس و فرانسه قدیم قرار گرفته است.

در گذر زمان، انگلیسی از زبان‌های محلی انگلستان به یک زبان جهانی تبدیل شده که در حوزه‌های علمی، اقتصادی، فرهنگی و تکنولوژیکی نفوذ و تأثیر چشم‌گیری دارد. بررسی تاریخچه  زبان انگلیسی از دوران باستان تا به امروز و عواملی که در شکل‌گیری و گسترش آن نقش داشته‌اند می‌تواند به درک بهتر ما از پیچیدگی‌ها و غنای فرهنگی و تاریخی زبان انگلیسی کمک کند.

تاریخچه  زبان انگلیسی

زبان انگلیسی با ریشه‌های ژرمنی خود، بیش از 1500 سال پیش در بریتانیا پدید آمد. این زبان در ابتدا شامل سه گویش اصلی انگلیسی باستان بود که توسط انگل‌ها، ساکسون‌ها و یوت‌ها آورده شد. پس از تهاجم نورمن‌ها در سال 1066 میلادی، زبان انگلیسی تحت تأثیر زبان نورماندی (فرانسه قدیم) قرار گرفت و باعث غنی‌سازی واژگان و تغییرات دستوری در این زبان شد.

در دوره میانه، زبان انگلیسی میانه با تأثیرات شدید فرانسوی و لاتین شکل گرفت و در نهایت، زبان انگلیسی مدرن اولیه در دوره رنسانس پدید آمد که همراه با انتشار چاپی متون و آثار ادبی بود. در قرن‌های بعد، با گسترش استعمار بریتانیا و نفوذ جهانی‌اش، زبان انگلیسی به عنوان زبان بین‌المللی علم، تجارت و دیپلماسی مطرح شد و تحولات مختلفی را از سر گذراند تا به شکل مدرن و جهانی امروزی خود برسد.

این تکامل طولانی و پیچیده نشان‌دهنده تأثیرات فرهنگی، تاریخی و اجتماعی مختلفی است که زبان انگلیسی را به یکی از پراستفاده‌ترین زبان‌های جهان تبدیل کرده است.

انواع انگلیسی

زبان انگلیسی در طول تاریخ تکامل یافته و به شکل‌های مختلفی در نقاط مختلف جهان صحبت می‌شود. به صورت کلی، زبان انگلیسی به چند دسته اصلی تقسیم می‌شود، این تقسیم‌بندی‌ها نشان‌دهنده تنوع و تکامل زبان انگلیسی در نقاط مختلف جهان است و هر نوع انگلیسی دارای ویژگی‌ها و خصوصیات خاص خود است که آن را از دیگر انواع متمایز می‌کند.. در ادامه به بررسی انواع زبان انگلیسی می‌پردازیم:

‌‌‌ 1. ‌‌انگلیسی بریتانیایی (British English)‌‌

این نوع انگلیسی به عنوان استاندارد در بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع استفاده می‌شود. انگلیسی بریتانیایی دارای لهجه‌ها و گویش‌های مختلفی مانند انگلیسی کوکنی، اسکاتلندی، ولزی و غیره است. تفاوت‌های عمده‌ای در تلفظ، واژگان و گرامر بین انگلیسی بریتانیایی و دیگر انواع انگلیسی وجود دارد.

‌‌‌ 2. ‌‌انگلیسی آمریکایی (American English)‌‌

این نوع انگلیسی در ایالات متحده آمریکا صحبت می‌شود و تفاوت‌های زیادی با انگلیسی بریتانیایی دارد. تفاوت‌های عمده در تلفظ، هجی کردن واژه‌ها (مثلاً color در مقابل colour) و گرامر وجود دارد. انگلیسی آمریکایی همچنین دارای لهجه‌ها و گویش‌های متنوعی مانند انگلیسی جنوبی، نیویورکی و غیره است.

همچنین بخوانید: تفاوت لهجه بریتیش و امریکن

‌‌‌ 3. ‌‌انگلیسی کانادایی (Canadian English)‌‌

انگلیسی کانادایی تحت تأثیر انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی است و دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است. تلفظ واژه‌ها و هجی کردن آن‌ها ممکن است بین دو استاندارد بریتانیایی و آمریکایی متفاوت باشد. لهجه‌های مختلفی نیز در مناطق مختلف کانادا وجود دارد.

‌‌‌ 4. ‌‌انگلیسی استرالیایی (Australian English)‌‌

این نوع انگلیسی در استرالیا صحبت می‌شود و تحت تأثیر انگلیسی بریتانیایی قرار دارد. انگلیسی استرالیایی دارای لهجه‌ها و گویش‌های مختلفی است و ویژگی‌های خاصی در تلفظ و واژگان دارد.

‌‌‌ 5. ‌‌انگلیسی نیوزیلندی (New Zealand English)‌‌

این نوع انگلیسی در نیوزیلند صحبت می‌شود و شباهت‌های زیادی با انگلیسی استرالیایی دارد. نیوزیلندی‌ها لهجه‌ای خاص دارند و برخی واژه‌ها و عبارات مختص نیوزیلند هستند.

انواع انگلیسی

‌‌‌ 6. ‌‌انگلیسی هندی (Indian English)‌‌

این نوع انگلیسی در هند صحبت می‌شود و تحت تأثیر زبان‌های محلی هند قرار دارد. انگلیسی هندی دارای ویژگی‌های خاصی در تلفظ، گرامر و واژگان است و برخی از عبارات و اصطلاحات محلی را شامل می‌شود.

‌‌‌ 7. ‌‌انگلیسی آفریقای جنوبی (South African English)‌‌

انگلیسی آفریقای جنوبی تحت تأثیر زبان‌های بومی آفریقا و انگلیسی بریتانیایی است. این نوع انگلیسی دارای لهجه‌ها و گویش‌های مختلفی است و برخی از واژه‌ها و عبارات مختص به آفریقای جنوبی هستند.

‌‌‌ 8. ‌‌انگلیسی کارائیبی (Caribbean English)‌‌

این نوع انگلیسی در جزایر کارائیب صحبت می‌شود و تحت تأثیر زبان‌های محلی و انگلیسی بریتانیایی است. لهجه‌ها و گویش‌های متنوعی در مناطق مختلف کارائیب وجود دارد.

‌‌‌ 9. ‌‌انگلیسی سنگاپوری (Singapore English)‌‌

این نوع انگلیسی در سنگاپور صحبت می‌شود و تحت تأثیر زبان‌های محلی و انگلیسی بریتانیایی است. انگلیسی سنگاپوری دارای ویژگی‌های خاصی در تلفظ، گرامر و واژگان است.

‌‌‌ 10. ‌‌انگلیسی فیلیپینی (Philippine English)‌‌

این نوع انگلیسی در فیلیپین صحبت می‌شود و تحت تأثیر زبان‌های محلی و انگلیسی آمریکایی قرار دارد. انگلیسی فیلیپینی دارای ویژگی‌های خاصی در تلفظ، گرامر و واژگان است.

مشاوره رایگان با کارشناسان لایف گیم

همین الان در جهت شروع یا بهبود زبان خودتان اقدام نمایید.

انگلیسی قدیم (Old English)

انگلیسی قدیم (Old English)، که به نام‌های انگلو-ساکسون نیز شناخته می‌شود، زبانی است که از حدود قرن پنجم تا اواخر قرن یازدهم میلادی در انگلستان و جنوب شرقی اسکاتلند مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زبان از گروه زبان‌های ژرمنی غربی بود و تحت تأثیر زبان‌های انگل‌ها، ساکسون‌ها و یوت‌ها که در این دوره به بریتانیا مهاجرت کردند، شکل گرفت.

ساختار دستوری انگلیسی قدیم پیچیده‌تر از انگلیسی مدرن بود و شامل صرف فعل‌ها، اسامی و صفت‌ها بر اساس حالت، جنس و عدد می‌شد. متون برجسته‌ای مانند حماسه «بیوولف» (Beowulf) به این زبان نوشته شده‌اند که نشان‌دهنده غنای فرهنگی و ادبی آن دوران است. انگلیسی قدیم با هجوم نورمن‌ها و تأثیر زبان فرانسه قدیم، به تدریج به انگلیسی میانه (Middle English) تحول یافت.

انگلیسی میانه (Middle English)

انگلیسی میانه (Middle English)، زبانی است که در دوره‌ای بین قرن یازدهم تا پانزدهم میلادی در بریتانیا استفاده می‌شد. این دوره با تأثیرات شدید زبان نورمن-فرانسوی پس از تهاجم نورمان‌ها در سال 1066 میلادی آغاز شد. انگلیسی میانه ویژگی‌های دستوری انگلیسی قدیم را حفظ کرد، اما واژگان زیادی از زبان فرانسوی و لاتین به آن افزوده شد.

این زبان دارای گویش‌های متنوعی بود که بر اساس مناطق مختلف متفاوت بودند، مانند گویش‌های میدلند، کنتی و وستمینستر. متون برجسته‌ای مانند «داستان‌های کانتربری» (The Canterbury Tales) اثر جفری چاوسر به انگلیسی میانه نوشته شده‌اند که نشان‌دهنده تنوع و غنای زبانی و ادبی آن دوره است. انگلیسی میانه به تدریج با ساده‌سازی دستوری و تغییرات صوتی به انگلیسی مدرن اولیه (Early Modern English) تکامل یافت.

انگلیسی مدرن (Modern English)

انگلیسی مدرن (Modern English) که از اواخر قرن پانزدهم میلادی آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد، زبانی است که پس از انقلاب صداها (Great Vowel Shift) و تحت تأثیر دوره رنسانس، ظهور چاپ و تحولات سیاسی و اجتماعی شکل گرفت. این دوره با انتشار آثار مهمی مانند شاهکارهای شکسپیر و ترجمه کینگ جیمز از انجیل مشخص می‌شود. انگلیسی مدرن اولیه با ساده‌سازی دستوری و افزایش واژگان لاتین و یونانی غنی‌تر شد.

تحولات صنعتی و استعمار بریتانیا، گسترش زبان انگلیسی را در سراسر جهان سرعت بخشید. امروزه انگلیسی مدرن به عنوان زبان بین‌المللی علم، تجارت و دیپلماسی شناخته می‌شود و دارای تنوع گویش‌ها و لهجه‌های مختلف در نقاط مختلف جهان است. این زبان به دلیل قدرت انطباق و تأثیرپذیری از فرهنگ‌های مختلف، همچنان در حال تحول و رشد است.

زبان‌های تاثیر گذار در انگلیسی

زبان انگلیسی، طی دوره‌های مختلف تاریخی تحت تأثیر چندین زبان مختلف قرار گرفته است که هر یک به نوبه‌ی خود تاثیرات خاصی بر ساختار دستوری، واژگان و گویش‌های آن داشته‌اند. این زبان‌ها هر یک به نوبه‌ی خود نقش مهمی در شکل‌گیری و توسعه زبان انگلیسی ایفا کرده‌اند و ترکیبی از تأثیرات فرهنگی، تاریخی و اجتماعی را به این زبان افزوده‌اند. در ادامه به بررسی این زبان‌های تأثیرگذار می‌پردازیم:

‌‌‌ 1. ‌‌زبان‌های ژرمنی‌‌

انگلیسی اولیه، بخشی از خانواده زبان‌های ژرمنی غربی بود و تحت تأثیر زبان‌های انگل‌ها، ساکسون‌ها و یوت‌ها که در قرن پنجم میلادی به بریتانیا مهاجرت کردند، قرار گرفت. این زبان‌ها پایه و اساس دستوری و واژگانی انگلیسی قدیم را تشکیل دادند.

‌‌‌ 2. ‌‌لاتین‌‌

لاتین به دو صورت بر انگلیسی تأثیر گذاشت: اول از طریق زبان کلیسایی و مذهبی در دوران انگلوساکسون و دوم از طریق تأثیرات علمی و فرهنگی در دوران رنسانس. بسیاری از واژگان مرتبط با دین، علم و دانش از زبان لاتین وارد انگلیسی شدند.

‌‌‌ 3. ‌‌نورس باستان (Old Norse)‌‌

تهاجم و استقرار وایکینگ‌ها در بریتانیا در قرون نهم و دهم میلادی منجر به تأثیرات زبان نورس باستان بر انگلیسی شد. واژگان و عبارات مرتبط با زندگی روزمره و ساختار دستوری انگلیسی از نورس باستان به عاریت گرفته شد.

‌‌‌ 4. ‌‌فرانسوی نورماندی‌‌

پس از تهاجم نورمان‌ها در سال 1066 میلادی، زبان فرانسوی نورماندی تأثیر عمیقی بر انگلیسی گذاشت. این تأثیرات شامل واژگان حقوقی، اداری، نظامی و فرهنگی بود. بسیاری از واژگان فرانسوی به عنوان واژگان با سطح بالا و رسمی وارد انگلیسی شدند.

زبان‌های تاثیر گذار در انگلیسی

‌‌‌ 5. ‌‌فرانسوی قدیم و میانه‌‌

علاوه بر تأثیر فرانسوی نورماندی، واژگان و ساختارهای دستوری از فرانسوی قدیم و میانه نیز وارد انگلیسی میانه شدند. این تأثیرات بیشتر در زمینه‌های ادبی، اداری و اجتماعی مشهود است.

‌‌‌ 6. ‌‌یونانی‌‌

زبان یونانی از طریق متون علمی، فلسفی و پزشکی وارد انگلیسی شد. در دوران رنسانس، بسیاری از واژگان یونانی به منظور بیان مفاهیم علمی و فلسفی به انگلیسی وارد شدند.

‌‌‌ 7. ‌‌زبان‌های سلتیک‌‌

زبان‌های سلتیک تأثیرات محدودی بر انگلیسی داشته‌اند. برخی از واژگان مرتبط با فرهنگ و جغرافیای محلی از زبان‌های سلتیک به انگلیسی وارد شده‌اند.

‌‌‌ 8. ‌‌هلندی و فلامان‌‌

تأثیرات زبان هلندی و فلامان بیشتر در دوره‌های مختلف تاریخی، به ویژه در زمینه‌های تجاری و دریانوردی، به انگلیسی وارد شده است. واژگان مرتبط با تجارت و دریانوردی از این زبان‌ها به انگلیسی منتقل شده‌اند.

‌‌‌ 9. ‌‌زبان‌های شرقی و هندی‌‌

با گسترش استعمار بریتانیا در قرن‌های هفدهم تا نوزدهم میلادی، واژگان بسیاری از زبان‌های شرقی، هندی و سایر مستعمرات بریتانیا وارد انگلیسی شدند. این واژگان شامل اصطلاحات مرتبط با فرهنگ، غذا، لباس و گیاهان هستند.

‌‌‌ 10. ‌‌اسپانیایی و پرتغالی‌‌

تأثیرات زبان‌های اسپانیایی و پرتغالی بر انگلیسی بیشتر در زمینه‌های اکتشافات جغرافیایی و دریانوردی مشهود است. واژگان مرتبط با اکتشافات، تجارت و مناطق جدید از این زبان‌ها به انگلیسی منتقل شده‌اند.

فتح نورمن کلمات جدیدی را به زبان انگلیسی اضافه کرد

فتح نورمن در سال 1066 میلادی تأثیر عمده‌ای بر زبان انگلیسی گذاشت، به ویژه از طریق افزودن کلمات جدید از زبان فرانسوی نورماندی. این تأثیرات بیشتر در حوزه‌های حقوقی، نظامی، اداری و فرهنگی مشاهده می‌شود.

بسیاری از واژگان مرتبط با نظام قضایی (مانند “court”، “judge”، “jury”)، حکومت (مانند “government”، “council”) و زندگی روزمره (مانند “dinner”،”feas”) از فرانسوی وارد انگلیسی شدند. همچنین، تأثیرات فرانسوی به ساده‌سازی ساختار دستوری و گسترش واژگان انگلیسی کمک کرد. این ترکیب زبانی غنی‌تر به شکل‌گیری انگلیسی میانه (Middle English) کمک نمود و زمینه‌ساز تکامل زبان انگلیسی به انگلیسی مدرن شد. فتح نورمن نه تنها از لحاظ تاریخی و سیاسی بلکه از نظر زبانی نیز تحولی عظیم در زبان انگلیسی به وجود آورد.

فتح نورمن کلمات جدیدی را به زبان انگلیسی اضافه کرد

وایکینگ‌ها انگلیسی قدیم را تغییر دادند

تهاجم و استقرار وایکینگ‌ها در بریتانیا در قرون نهم و دهم میلادی، تاثیرات قابل‌توجهی بر زبان انگلیسی قدیم (Old English) گذاشت. وایکینگ‌ها با خود زبان نورس باستان (Old Norse) را به همراه آوردند که باعث وارد شدن تعداد زیادی واژه‌های جدید و تغییرات دستوری به زبان انگلیسی قدیم شد. برخی از این تأثیرات شامل واژگانی مرتبط با زندگی روزمره، نظامی و اجتماعی بود.

تأثیرات نورس باستان همچنین منجر به تغییرات دستوری و ساده‌سازی ساختار جملات در انگلیسی قدیم شد. این تداخل زبانی و فرهنگی بین وایکینگ‌ها و انگلوساکسون‌ها، نقش مهمی در تکامل زبان انگلیسی ایفا کرد و به تدریج باعث شکل‌گیری انگلیسی میانه (Middle English) شد.

چگونه و در کجا زبان انگلیسی گسترش یافت

زبان انگلیسی از طریق استعمار بریتانیا و گسترش امپراتوری بریتانیا در قرون هفدهم تا نوزدهم میلادی به بخش‌های وسیعی از جهان گسترش یافت. مستعمرات بریتانیا در آمریکای شمالی، کارائیب، آفریقا، هند، اقیانوسیه و بخش‌هایی از آسیا تأثیرات عمیقی بر گسترش انگلیسی داشتند.

پس از انقلاب صنعتی و نقش برجسته بریتانیا در تجارت جهانی، انگلیسی به عنوان زبان تجارت و دیپلماسی بین‌المللی شناخته شد. همچنین، نقش فرهنگی و علمی بریتانیا و پس از آن ایالات متحده آمریکا در قرن بیستم و بیست و یکم میلادی، به ویژه از طریق ادبیات، سینما، فناوری اطلاعات و اینترنت، به گسترش بیشتر انگلیسی کمک کرد. امروزه زبان انگلیسی به عنوان زبان بین‌المللی در بسیاری از کشورها تدریس و استفاده می‌شود و نقش مهمی در ارتباطات جهانی ایفا می‌کند.